آبگرمکن برقی کاملا شبیه به آبگرمکن گازی است و تنها تفاوت در ورودی آن ها می باشد در مدل برقی ورودی انرژی برق است یعنی آب گرم در واحد تامین می شود. این آبگرمکن ها انتخابی مناسب هستند و از آلودگی هوا و خطرات ناشی از احتراق گاز جلوگیری می کنند.
خانه ها مسکونی که کوچک هستند و فضای مناسب برای کپسول گاز یا ذخیره سوخت ندارند می توانند به آسانی از آبگرمکن برقی در ابعاد و طرح مد نظر خود استفاده کنند. انتخاب حجم و اندازه این آبگرمکن بستگی به مقدار آب مورد نیاز برای گرم شدن دارد.
این نوع آبگرمکن می تواند آب را با فشار مناسب و ثابت از خروجی های مختلف در اختیار مصرف کننده قرار دهد و با داشتن قطعات قوی و جفت در کمترین زمان بسیار سریع آب را گرم کند.
طراحی آبگرمکن برقی بگونه ای می باشد که به وسیله ترموستات می توان دمای آن را تنظیم کرد. این وسیله قابلیت نصب در داخل و خارج از منزل را دارد و در ظرفیت های کم و زیاد به بازار عرضه می شود.
یکی از معایب این دستگاه مصرف بالای برق است که با رسوب زدایی المنت می توان مصرف انرژی را کم کرد.
مزایا آبگرمکن برقی
- عدم نیاز به دودکش
- نبود خطراتی چون گاز گرفتگی، نشتی گاز و ...
- هزینه نگهداری و تعمیر پایین
- نیاز نداشتن به لوله کشی گاز
- مناسب مناطق دور افتاده و بدون دسترسی به گاز شهری
- مستقل کردن واحدهای آپارتمان از هم
- اشغال مساحت کم
- طول عمر بالا
- نصب آسان
انواع آبگرمکن برقی
این آبگرمکن دارای تقسیم بندی مختلفی است که با توجه به شرایط، نیاز، امکانات و ... می توان گزینه مناسب را انتخاب کرد. به طور کلی دسته بندی آبگرمکن های برقی به صورت زیر است:
- برق ورودی: برق ورودی به آبگرمکن می تواند به دو صورت سه فاز و تک فاز تامین شود که این موضوع بستگی به میزان مصرف و امکانات موجود در منطقه دارد و با توجه به موارد گفته شده می توان گزینه مناسب را انتخاب کرد.
- محل نصب: با توجه به محل نصب آبگرمکن می توان آن را به دو نوع زمینی(ایستاده) و دیواری تقسیم کرد به گونه ای که برای محیط های کوچک و متوسطی که به حرارت بالایی نیاز ندارند از مدل دیواری و مکان هایی با بار حرارتی بالا از آبگرمکن برقی زمینی استفاده می کنند.
- بار حرارتی: یکی از گزینه ها برای دسته بندی آبگرمکن برقی بار حرارتی است که با توجه به شرایطی مانند متراژ محل نصب، میزان مصرف، شهر مورد نصب و ... متفاوت خواهد بود.